afociñar

Escoitar
afociñar

fociño

v t

Bater cos fociños ou coa boca contra algo.

Ex: Saltou dende o valo máis alto e afociñou de seguido Ex: Ía pola rúa e afuciñei cun compañeiro de clase ó que non tiña ganas de ver, Eu quería casar pero afuciñei coa negativa da miña noiva

Sinónimos

enfociñar

Citas

  • Ía pola rúa e afuciñei cun compañeiro de clase ao que non tiña ganas de ver, Eu quería casar pero afuciñei coa negativa da miña noiva
  • Saltou dende o valo máis alto e afociñou de seguido

Palabras vecinas

afluxo afocal afocañar afociñar afofar afogadizo -za afogado -da
Conjugar
VERBO afociñar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociño
afociñas
afociña
afociñamos
afociñades
afociñan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñaba
afociñabas
afociñaba
afociñabamos
afociñabades
afociñaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñei
afociñaches
afociñou
afociñamos
afociñastes
afociñaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñara
afociñaras
afociñara
afociñaramos
afociñarades
afociñaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñarei
afociñarás
afociñará
afociñaremos
afociñaredes
afociñarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñaría
afociñarías
afociñaría
afociñariamos
afociñariades
afociñarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñe
afociñes
afociñe
afociñemos
afociñedes
afociñen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñase
afociñases
afociñase
afociñasemos
afociñasedes
afociñasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñar
afociñares
afociñar
afociñarmos
afociñardes
afociñaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
afociña
-
-
afociñade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afociñar
afociñares
afociñar
afociñarmos
afociñardes
afociñaren
Xerundio afociñando
Participio afociñado
afociñada
afociñados
afociñadas