afinar

afinar

fino

  1. v t

    Corrixir calquera imperfección.

  2. v t

    Facer ou poñer algo fino.

    1. v t

      Poñer no ton certo un instrumento musical.

    2. v i

      Cantar ou tocar un instrumento musical dando o ton certo.

  3. v t

    Limar os bordos ou arestas das pezas de cerámica aínda crúas.

  4. v t [IND ]

    Eliminar as impurezas contidas nun metal ou aliaxe.

  5. v pron

    Tornarse alguén máis fino, cortés ou delicado.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Afinou as setas que ía empregar na competición, Afinóuselle avoz
  • Afinou esa pequena obra de arte que estaba a construír el mesmo
  • Afinouse moito nos últimos meses nos seus costumes na mesa
  • Os músicos da orquestra sinfónica afinaron os instrumentos antes do concerto
  • Sempre dicía que afinaba mellor ca ninguén nos sostidos

Frases hechas

  • Afinar os prezos. Rebaixalos.

Conjugar
VERBO afinar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afino
afinas
afina
afinamos
afinades
afinan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinaba
afinabas
afinaba
afinabamos
afinabades
afinaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinei
afinaches
afinou
afinamos
afinastes
afinaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinara
afinaras
afinara
afinaramos
afinarades
afinaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinarei
afinarás
afinará
afinaremos
afinaredes
afinarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinaría
afinarías
afinaría
afinariamos
afinariades
afinarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afine
afines
afine
afinemos
afinedes
afinen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinase
afinases
afinase
afinasemos
afinasedes
afinasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinar
afinares
afinar
afinarmos
afinardes
afinaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
afina
-
-
afinade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afinar
afinares
afinar
afinarmos
afinardes
afinaren
Xerundio afinando
Participio afinado
afinada
afinados
afinadas