cotenar

cotenar
v t

cotar.

Conjugar
VERBO cotenar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coteno
cotenas
cotena
cotenamos
cotenades
cotenan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenaba
cotenabas
cotenaba
cotenabamos
cotenabades
cotenaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenei
cotenaches
cotenou
cotenamos
cotenastes
cotenaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenara
cotenaras
cotenara
cotenaramos
cotenarades
cotenaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenarei
cotenarás
cotenará
cotenaremos
cotenaredes
cotenarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenaría
cotenarías
cotenaría
cotenariamos
cotenariades
cotenarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotene
cotenes
cotene
cotenemos
cotenedes
cotenen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenase
cotenases
cotenase
cotenasemos
cotenasedes
cotenasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenar
cotenares
cotenar
cotenarmos
cotenardes
cotenaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
cotena
-
-
cotenade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
cotenar
cotenares
cotenar
cotenarmos
cotenardes
cotenaren
Xerundio cotenando
Participio cotenado
cotenada
cotenados
cotenadas