afasia
afasia
gr ἀϕ ασία ‘imposibilidade de falar’ ἀ ‘sen’ + ϕ ασις ‘palabra’
s
f
[MED ]
Trastorno cerebral caracterizado por unha perda máis ou menos exclusiva da produción ou comprensión da linguaxe falada ou escrita, ou de ambas as dúas, sen lesións no aparato da fonación nin enfermidades psíquicas.