contrastar

contrastar

lat contrastāre

  1. v i

    Amosarse diferente unha cousa respecto doutra.

  2. v t

    Comprobar a autenticidade de algo comparando diversos elementos ou probas, ou corroborar se algo é como debe ser.

Citas

  • As súas palabras de hoxe contrastan coas de onte
  • É necesario contrastar estas moedas antigas para saber o seu valor real
  • O xurado contrastou as probas antes de emitir o veredicto
Conjugar
VERBO contrastar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrasto
contrastas
contrasta
contrastamos
contrastades
contrastan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastaba
contrastabas
contrastaba
contrastabamos
contrastabades
contrastaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastei
contrastaches
contrastou
contrastamos
contrastastes
contrastaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastara
contrastaras
contrastara
contrastaramos
contrastarades
contrastaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastarei
contrastarás
contrastará
contrastaremos
contrastaredes
contrastarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastaría
contrastarías
contrastaría
contrastariamos
contrastariades
contrastarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contraste
contrastes
contraste
contrastemos
contrastedes
contrasten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastase
contrastases
contrastase
contrastasemos
contrastasedes
contrastasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastar
contrastares
contrastar
contrastarmos
contrastardes
contrastaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
contrasta
-
-
contrastade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contrastar
contrastares
contrastar
contrastarmos
contrastardes
contrastaren
Xerundio contrastando
Participio contrastado
contrastada
contrastados
contrastadas