conmutar

conmutar

lat commutāre

  1. v t

    Intercambiar unha cousa por outra de maneira recíproca.

  2. v t

    Mudar unha pena, obriga ou castigo por outro máis leve.

  3. v t [FÍS ]

    Efectuar unha conmutación.

Confrontaciones

permutar

Citas

  • O xuíz decidiu conmutarlle a pena de prisión por unha multa de considerable contía
  • Pretende conmutar a súa praza de garaxe cun veciño
Conjugar
VERBO conmutar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmuto
conmutas
conmuta
conmutamos
conmutades
conmutan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutaba
conmutabas
conmutaba
conmutabamos
conmutabades
conmutaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutei
conmutaches
conmutou
conmutamos
conmutastes
conmutaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutara
conmutaras
conmutara
conmutaramos
conmutarades
conmutaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutarei
conmutarás
conmutará
conmutaremos
conmutaredes
conmutarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutaría
conmutarías
conmutaría
conmutariamos
conmutariades
conmutarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmute
conmutes
conmute
conmutemos
conmutedes
conmuten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutase
conmutases
conmutase
conmutasemos
conmutasedes
conmutasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutar
conmutares
conmutar
conmutarmos
conmutardes
conmutaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
conmuta
-
-
conmutade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conmutar
conmutares
conmutar
conmutarmos
conmutardes
conmutaren
Xerundio conmutando
Participio conmutado
conmutada
conmutados
conmutadas