congraciar

congraciar

con- + gracia

  1. v t

    Atraer o afecto ou a benevolencia de alguén.

  2. v pron

    Facerse co afecto de alguén.Tm v i.

Citas

  • Congracieime con ela despois de dous anos sen falarnos
  • Congracieino coa boa disposición que tiven para todo
Conjugar
VERBO congraciar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congracio
congracias
congracia
congraciamos
congraciades
congracian
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciaba
congraciabas
congraciaba
congraciabamos
congraciabades
congraciaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciei
congraciaches
congraciou
congraciamos
congraciastes
congraciaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciara
congraciaras
congraciara
congraciaramos
congraciarades
congraciaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciarei
congraciarás
congraciará
congraciaremos
congraciaredes
congraciarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciaría
congraciarías
congraciaría
congraciariamos
congraciariades
congraciarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congracie
congracies
congracie
congraciemos
congraciedes
congracien
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciase
congraciases
congraciase
congraciasemos
congraciasedes
congraciasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciar
congraciares
congraciar
congraciarmos
congraciardes
congraciaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
congracia
-
-
congraciade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
congraciar
congraciares
congraciar
congraciarmos
congraciardes
congraciaren
Xerundio congraciando
Participio congraciado
congraciada
congraciados
congraciadas