confirmar

confirmar

lat confirmāre

  1. v t
    1. Reafirmar algo que non se sabe con certeza.

    2. Ter alguén máis seguridade nunha determinada crenza.

  2. v t

    Administrar o sacramento da confirmación.

  3. v pron

    Recibir alguén o sacramento da confirmación.

  4. v pron

    Acabar por ser certo algo que era dubidoso.

Sinónimos

Confrontaciones

verificar

Citas

  • A difícil situación confirmouno no empeño de conseguir cartos de calquera forma
  • As súas palabras confirman a miña opinión, Os xornais aínda non confirmaron a noticia
  • Confirmárono no cargo de delegado
  • Confírmome cada vez máis nesa idea que che parece absurda
  • Confirmouse a noticia despois de dous días de espera
  • Este ano confírmanse poucos rapaces da parroquia
  • O adestrador confirmou o once inicial, O maxistrado confirmou a sentencia, Confirmáronlle o nomeamento dun funcionario
  • O novo proxecto confírmao como o mellor arquitecto
  • O presidente confirmou o que dixera o ministro
Conjugar
VERBO confirmar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmo
confirmas
confirma
confirmamos
confirmades
confirman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmaba
confirmabas
confirmaba
confirmabamos
confirmabades
confirmaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmei
confirmaches
confirmou
confirmamos
confirmastes
confirmaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmara
confirmaras
confirmara
confirmaramos
confirmarades
confirmaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmarei
confirmarás
confirmará
confirmaremos
confirmaredes
confirmarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmaría
confirmarías
confirmaría
confirmariamos
confirmariades
confirmarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirme
confirmes
confirme
confirmemos
confirmedes
confirmen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmase
confirmases
confirmase
confirmasemos
confirmasedes
confirmasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmar
confirmares
confirmar
confirmarmos
confirmardes
confirmaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
confirma
-
-
confirmade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confirmar
confirmares
confirmar
confirmarmos
confirmardes
confirmaren
Xerundio confirmando
Participio confirmado
confirmada
confirmados
confirmadas