cometer

Escoitar
cometer

lat committĕre ‘xuntar, cometer’

v t

Realizar algo que constitúe unha falta, un delito ou outra acción reprensible.

Ex: Cometeu varias indiscrecións e xa ninguén lle conta nada, Cometes demasiados erros de ortografía.

Confrontaciones

incorrer, perpetrar

Citas

  • Cometeu varias indiscrecións e xa ninguén lle conta nada, Cometes demasiados erros de ortografía.

Palabras vecinas

comesto -ta cometa cometedor -ra cometer comezar comezo comíbel
Conjugar
VERBO cometer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometo
cometes
comete
cometemos
cometedes
cometen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometía
cometías
cometía
cometiamos
cometiades
cometían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometín
cometiches
cometeu
cometemos
cometestes
cometeron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometera
cometeras
cometera
cometeramos
cometerades
cometeran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometerei
cometerás
cometerá
cometeremos
cometeredes
cometerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometería
cometerías
cometería
cometeriamos
cometeriades
cometerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometa
cometas
cometa
cometamos
cometades
cometan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometese
cometeses
cometese
cometesemos
cometesedes
cometesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometer
cometeres
cometer
cometermos
cometerdes
cometeren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
comete
-
-
cometede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cometer
cometeres
cometer
cometermos
cometerdes
cometeren
Xerundio cometendo
Participio cometido
cometida
cometidos
cometidas