cimacio
cimacio
lat cymatiu gr κυμάτιον
-
s
m
[ARQUIT ]
Moldura en forma de S que remata unha cornixa.
-
s
m
[ARQUIT ]
Remate dos capiteis xónico e corintio que ten a forma dunha táboa delgada ou fina.
-
s
m
[ARQUIT ]
Corpo situado entre o capitel dunha columna e o arco ou lintel, na arquitectura medieval.