chapodar

chapodar

lat supputāre ‘podar’

  1. v t

    Cortar as pólas dunha árbore ou herba.

  2. v t

    Cortar algunha cousa sen xeito.

Citas

  • Quixo facer un estante, pero chapodou toda a madeira
  • Veño de chapodar o millo

Frases hechas

  • Chapodar a coroa. Quitarlle o pend

Conjugar
VERBO chapodar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodo
chapodas
chapoda
chapodamos
chapodades
chapodan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodaba
chapodabas
chapodaba
chapodabamos
chapodabades
chapodaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodei
chapodaches
chapodou
chapodamos
chapodastes
chapodaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodara
chapodaras
chapodara
chapodaramos
chapodarades
chapodaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodarei
chapodarás
chapodará
chapodaremos
chapodaredes
chapodarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodaría
chapodarías
chapodaría
chapodariamos
chapodariades
chapodarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapode
chapodes
chapode
chapodemos
chapodedes
chapoden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodase
chapodases
chapodase
chapodasemos
chapodasedes
chapodasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodar
chapodares
chapodar
chapodarmos
chapodardes
chapodaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
chapoda
-
-
chapodade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
chapodar
chapodares
chapodar
chapodarmos
chapodardes
chapodaren
Xerundio chapodando
Participio chapodado
chapodada
chapodados
chapodadas