ceugma

ceugma

lat zeugma gr ζευγμα          ‘xugo, lazo’

Plural: ceugmas
s m [LING ]

Figura pola que un termo, expresado nun determinado enunciado, se sobreentende noutro, posterior ou anterior a el.

Ex: Ela come peixe, el carne), e ceugma composto cando o termo elidido precisa dalgunha variación morfolóxica ( O seu nariz era aquilino, e os seus ollos grandes e verdes)

Citas

  • Ela come peixe, el carne ), e ceugma composto cando o termo elidido precisa dalgunha variación morfolóxica ( O seu nariz era aquilino, e os seus ollos grandes e verdes )

Palabras vecinas

cetreiro -ra cetrería cetro ceugma ceutí cf Cf