ceugma
ceugma
lat zeugma gr ζευγμα ‘xugo, lazo’
s
m
[LING ]
Figura pola que un termo, expresado nun determinado enunciado, se sobreentende noutro, posterior ou anterior a el.
Ex: Ela come peixe, el carne), e ceugma composto cando o termo elidido precisa dalgunha variación morfolóxica ( O seu nariz era aquilino, e os seus ollos grandes e verdes)
Citas
- Ela come peixe, el carne ), e ceugma composto cando o termo elidido precisa dalgunha variación morfolóxica ( O seu nariz era aquilino, e os seus ollos grandes e verdes )