capar

Escoitar
capar

lat v *cappāre

  1. v t

    Extirparlle a un animal os seus órganos de reprodución, ou privar a estes mesmos órganos da súa capacidade de reprodución ou de fecundación.
  2. v t

    Privar ás persoas da capacidade reprodutiva.

Sinónimos

castrar, esmelgar

Confrontaciones

esterilizar

Citas

  • A súa muller sempre o ameazaba dicíndolle que o había capar
  • Capoulle tanto o vestido que agora non lle serve nas cadeiras
  • Houbo que capar a porca para evitar as súas tempadas de celo
  • O accidente que sufriu capou os seus anhelos de chegar a ser un gran deportista
  • Onte pola mañá capou a colmea que ten no campo

Palabras vecinas

capadoira capador -ra capadura capar caparáceo -a caparal caparidáceo -a
Conjugar
VERBO capar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capo
capas
capa
capamos
capades
capan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capaba
capabas
capaba
capabamos
capabades
capaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capei
capaches
capou
capamos
capastes
caparon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capara
caparas
capara
caparamos
caparades
caparan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caparei
caparás
capará
caparemos
caparedes
caparán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caparía
caparías
caparía
capariamos
capariades
caparían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles cape
capes
cape
capemos
capedes
capen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capase
capases
capase
capasemos
capasedes
capasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capar
capares
capar
caparmos
capardes
caparen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
capa
-
-
capade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles capar
capares
capar
caparmos
capardes
caparen
Xerundio capando
Participio capado
capada
capados
capadas