abarregar

abarregar

barregán

v pron

Convivir ou facer vida de parella sen estar casados.

Conjugar
VERBO abarregar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarrego
abarregas
abarrega
abarregamos
abarregades
abarregan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregaba
abarregabas
abarregaba
abarregabamos
abarregabades
abarregaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarreguei
abarregaches
abarregou
abarregamos
abarregastes
abarregaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregara
abarregaras
abarregara
abarregaramos
abarregarades
abarregaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregarei
abarregarás
abarregará
abarregaremos
abarregaredes
abarregarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregaría
abarregarías
abarregaría
abarregariamos
abarregariades
abarregarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregue
abarregues
abarregue
abarreguemos
abarreguedes
abarreguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregase
abarregases
abarregase
abarregasemos
abarregasedes
abarregasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregar
abarregares
abarregar
abarregarmos
abarregardes
abarregaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
abarrega
-
-
abarregade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
abarregar
abarregares
abarregar
abarregarmos
abarregardes
abarregaren
Xerundio abarregando
Participio abarregado
abarregada
abarregados
abarregadas