caducar

Escoitar
caducar

lat caducāre

  1. v i

    Perder algo a súa forza ou validez por caer en desuso ou por chegar a unha data determinada.
  2. v i

    Perder as súas facultades unha persoa a causa do paso do tempo.

Sinónimos

acabar, prescribir, rematar, terminar

Confrontaciones

decaer, prescribir

Citas

  • Caducoume o carné de identidade
  • Fíxate ben e non merques productos envasados que xa caducasen
  • Moita tecnoloxía de hai poucos anos caducou na actualidade
  • O prazo para solicitar residencia caducou a semana pasada
  • O único toneleiro que quedaba na vila xa hai algún tempo que caducou

Palabras vecinas

cadril cadro cadrozo caducar caduceo caduci- caducidade
Conjugar
VERBO caducar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caduco
caducas
caduca
caducamos
caducades
caducan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducaba
caducabas
caducaba
caducabamos
caducabades
caducaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caduquei
caducaches
caducou
caducamos
caducastes
caducaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducara
caducaras
caducara
caducaramos
caducarades
caducaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducarei
caducarás
caducará
caducaremos
caducaredes
caducarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducaría
caducarías
caducaría
caducariamos
caducariades
caducarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caduque
caduques
caduque
caduquemos
caduquedes
caduquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducase
caducases
caducase
caducasemos
caducasedes
caducasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducar
caducares
caducar
caducarmos
caducardes
caducaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
caduca
-
-
caducade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles caducar
caducares
caducar
caducarmos
caducardes
caducaren
Xerundio caducando
Participio caducado
caducada
caducados
caducadas