acontecer

acontecer

a + lat v *contigescere por *contingescere, incoactivo de contingere ‘acontecer’

v i

Suceder algunha cousa.

Ex: Non sei moi ben como aconteceu, pero foi terrible para nós.

Sinónimos

Citas

  • Non sei moi ben como aconteceu, pero foi terrible para nós.
Conxugar
VERBO acontecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontece

-

-
acontecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecía

-

-
acontecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
aconteceu

-

-
aconteceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecera

-

-
aconteceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecerá

-

-
acontecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecería

-

-
acontecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
aconteza

-

-
acontezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecese

-

-
acontecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecer

-

-
aconteceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
%

-
-
%

-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-

-
acontecer

-

-
aconteceren
Xerundio acontecendo
Participio acontecido
acontecida
acontecidos
acontecidas