acontecer
acontecer
a + lat v *contigescere por *contingescere, incoactivo de contingere ‘acontecer’
v i
Suceder algunha cousa.
Ex: Non sei moi ben como aconteceu, pero foi terrible para nós.
Sinónimos
Citas
- Non sei moi ben como aconteceu, pero foi terrible para nós.
Conxugar
VERBO
acontecer
Forma verbal:
Infinitivo
Indicativo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontece
-
-
acontecen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontece
-
-
acontecen
Pretérito imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecía
-
-
acontecían
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecía
-
-
acontecían
Pretérito perfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
aconteceu
-
-
aconteceron
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
aconteceu
-
-
aconteceron
Pretérito pluscuamperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecera
-
-
aconteceran
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecera
-
-
aconteceran
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecerá
-
-
acontecerán
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecerá
-
-
acontecerán
Condicional
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecería
-
-
acontecerían
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecería
-
-
acontecerían
Subxuntivo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
aconteza
-
-
acontezan
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
aconteza
-
-
acontezan
Imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecese
-
-
acontecesen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecese
-
-
acontecesen
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecer
-
-
aconteceren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecer
-
-
aconteceren
Imperativo
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
%
-
-
%
-
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
%
-
-
%
-
Formas nominais
Infinitivo conxugado
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecer
-
-
aconteceren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
-
acontecer
-
-
aconteceren
Xerundio
acontecendo
Participio
acontecido
acontecida
acontecidos
acontecidas
acontecida
acontecidos
acontecidas