apradar

apradar

a- + prado

v t

Converter un terreo en prado sementando herba nel.

Ex: Apradaron aquel terreo porque necesitaban herba para o gando.

Citas

  • Apradaron aquel terreo porque necesitaban herba para o gando.
Conxugar
VERBO apradar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprado
apradas
aprada
apradamos
apradades
apradan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradaba
apradabas
apradaba
apradabamos
apradabades
apradaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradei
apradaches
apradou
apradamos
apradastes
apradaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradara
apradaras
apradara
apradaramos
apradarades
apradaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradarei
apradarás
apradará
apradaremos
apradaredes
apradarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradaría
apradarías
apradaría
apradariamos
apradariades
apradarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprade
aprades
aprade
aprademos
apradedes
apraden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradase
apradases
apradase
apradasemos
apradasedes
apradasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradar
apradares
apradar
apradarmos
apradardes
apradaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aprada
-
-
apradade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apradar
apradares
apradar
apradarmos
apradardes
apradaren
Xerundio apradando
Participio apradado
apradada
apradados
apradadas