podrecer

Escoitar
podrecer

lat putrescĕre

v i

Descompoñerse unha materia animal ou vexetal pola acción de bacterias, fungos ou outros microorganismos.

Sinónimos

apodrentar

Confrontacións

corromper, descompoñer

Palabras veciñas

podostemonáceo -a podostemonal podre podrecer podredoiro podremia podricallada
Conxugar
VERBO podrecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrezo
podreces
podrece
podrecemos
podrecedes
podrecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecía
podrecías
podrecía
podreciamos
podreciades
podrecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecín
podreciches
podreceu
podrecemos
podrecestes
podreceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecera
podreceras
podrecera
podreceramos
podrecerades
podreceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecerei
podrecerás
podrecerá
podreceremos
podreceredes
podrecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecería
podrecerías
podrecería
podreceriamos
podreceriades
podrecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podreza
podrezas
podreza
podrezamos
podrezades
podrezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecese
podreceses
podrecese
podrecesemos
podrecesedes
podrecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecer
podreceres
podrecer
podrecermos
podrecerdes
podreceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
podrece
-
-
podrecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles podrecer
podreceres
podrecer
podrecermos
podrecerdes
podreceren
Xerundio podrecendo
Participio podrecido
podrecida
podrecidos
podrecidas