canonear

canonear

canón

v t

Disparar cun canón.

Ex: Os piratas canonearon a vila, pero non conseguiron que sucumbise.

Citas

  • Os piratas canonearon a vila, pero non conseguiron que sucumbise.

Formas incorrectas

cañonear

Palabras veciñas

canon canón canonazo canonear canoneiro -ra canoneo canónica
Conxugar
VERBO canonear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canoneo
canoneas
canonea
canoneamos
canoneades
canonean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canoneaba
canoneabas
canoneaba
canoneabamos
canoneabades
canoneaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canoneei
canoneaches
canoneou
canoneamos
canoneastes
canonearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canoneara
canonearas
canoneara
canonearamos
canonearades
canonearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonearei
canonearás
canoneará
canonearemos
canonearedes
canonearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonearía
canonearías
canonearía
canoneariamos
canoneariades
canonearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonee
canonees
canonee
canoneemos
canoneedes
canoneen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonease
canoneases
canonease
canoneasemos
canoneasedes
canoneasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonear
canoneares
canonear
canonearmos
canoneardes
canonearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
canonea
-
-
canoneade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
canonear
canoneares
canonear
canonearmos
canoneardes
canonearen
Xerundio canoneando
Participio canoneado
canoneada
canoneados
canoneadas