broquear

Escoitar
broquear

broca

  1. v t

    Abrir buracos empregando a broca.
  2. v pron

    Corromperse ou facerse buracos o interior dunha cousa.

Sinónimos

barrenar

Citas

  • Broqueáronseme as moas coa carie, As cenorias desta colleita saíronnos broqueadas xa da terra
  • Broqueou a parede do dormitorio para pendurar un cadro

Palabras veciñas

brontoterio brontozoo brookita broquear broquel brosa brosada
Conxugar
VERBO broquear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broqueo
broqueas
broquea
broqueamos
broqueades
broquean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broqueaba
broqueabas
broqueaba
broqueabamos
broqueabades
broqueaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broqueei
broqueaches
broqueou
broqueamos
broqueastes
broquearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broqueara
broquearas
broqueara
broquearamos
broquearades
broquearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquearei
broquearás
broqueará
broquearemos
broquearedes
broquearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquearía
broquearías
broquearía
broqueariamos
broqueariades
broquearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquee
broquees
broquee
broqueemos
broqueedes
broqueen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquease
broqueases
broquease
broqueasemos
broqueasedes
broqueasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquear
broqueares
broquear
broquearmos
broqueardes
broquearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
broquea
-
-
broqueade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles broquear
broqueares
broquear
broquearmos
broqueardes
broquearen
Xerundio broqueando
Participio broqueado
broqueada
broqueados
broqueadas