cascabel

cascabel

occit cascavel lat v cascabu lat caccăbu ‘ola, pucheiro’

Plural: cascabeis
  1. s m

    Instrumento idiófono que consiste nunha esfera de diversos materiais baleirada e furada, que leva dentro unha ou varias boliñas e cando se sacode soa.

  2. s m [ZOOL ]

    Formación típica que posúen no extremo da cola as serpes pertencentes aos xéneros Crotalus e Sistrurus.

Sinónimos

Citas

  • Comprou un cascabel para poñerlle á gata